Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

Σήμερα ζυμώνω, πλάθω, αλευρώνω, τηγανίζω.....κεφτέδες





Aπό μέρες ο Μ. έχει εκδηλώσει την επιθυμία να φάει κεφτέδες....."Κανένα κεφτεδάκι καιρό έχουμε να φάμε"....."Δύο πακέτα κιμά έχουμε στην κατάψυξη, δεν κάνεις κανένα κεφτεδάκι; "......"Τώρα που ψύχρανε ο καιρός, μήπως να κάνεις κεφτεδάκια και πατατούλες τηγανητές....."
Ομολογώ ότι τους λατρεύω τους κεφτέδες, ζουμερούς, ροδοψημένους, μυρωδάτους......αρκεί να τους έχει τηγανίσει άλλος, γιατί εγώ έχοντας κάνει όλη την προετοιμασία και μπουχτισμένη από τη διαδικασία του τηγανίσματος, καθόλου δεν απολαμβάνω το θεσπέσιο έδεσμα, έχω ήδη χάσει τη μισή απόλαυση, οπότε προτιμώ τον κιμά να τον κάνω μπιφτέκια που τα ψήνω στο φούρνο.....
Σήμερα πάντως.....ενέδωσα, ίσως γιατί δρόσισε, ίσως γιατί είχα ένα μεγάλο κομμάτι μπαγιάτικο ψωμί, ίσως γιατί μου γαργάλησε τη μύτη η μυρωδιά του φρέσκου δυόσμου το πρωϊ που πήγα στο σούπερ μάρκετ,  ίσως γιατί οι αντοχές μου στερέψανε για σχόλια του τύπου : " ότι θέλεις εσύ μαγειρεύεις, τόσες μέρες σου ζητάω να κάνεις κεφτεδάκια, κι εσύ με αγνοείς..."
Εβγαλα το μεγάλο μπώλ από το ντουλάπι, έβαλα μέσα το ψωμί να μουλιάσει κι άρχισα να αραδιάζω τα υλικά στον πάγκο της κουζίνας. Κιμά εννοείται ότι αγόρασα φρέσκο, γιατί δεν είχα προβλέψει να ξεπαγώσω αυτόν που είχα στην κατάψυξη, αυτός θα γίνει σίγουρα ή γέμιση για ντολμάδες, ή σάλτσα για μακαρόνια ή το πιθανότερο.....μπιφτέκια.
Επιθεώρησα τα σαλατικά στο ψυγείο, άνοιξα και τα βιβλία των συνταγών για καμία ιδέα και θυμήθηκα ότι έχω καταχωρημένες περίπου καμιά δεκαριά συνταγές για κεφτέδες "της γιαγιάς", "της Αλέκας", "της συμπεθέρας", "του
Συριανού"," της καντηλανάφτισσας", "του χασάπη", "νησιώτικους με ούζο", "παραδοσιακούς με θρούμπη", "ξηροκαμπίτικους" "κρεατοσφαιρίδια"κλπ.... τελικά δεν ακολουθώ καμία συγκεκριμένα και το αποτέλεσμα είναι πάντοτε ικανοποιητικό (ευτυχώς!) πάντως ξαναδιάβασα καλού κακού, κάτι σχετικό που είχα εκτυπώσει από το Internet :





Πώς να φτιάξετε τους τέλειους κεφτέδες

Οι κεφτέδες είναι το αγαπημένο φαγητό των περισσοτέρων. Και γι’ αυτό το πόρισμα δεν χρειάζονται ερωτηματολόγια και αναλύσεις. Αρκεί να αναλογιστούμε τη χαρά που όλοι κάναμε όταν ήμαστε παιδιά και φτάναμε στο μεσημεριανό τραπέζι για να ανακαλύψουμε πως «σήμερα θα φάμε κεφτέδες»!




Η αλήθεια είναι πως την ίδια χαρά βιώνουμε και σήμερα, κάθε φορά που ετοιμαζόμαστε να φάμε κεφτέδες, αλλά οι κοινωνικές συμβάσεις και απαγορεύσεις δε μας επιτρέπουν να δείξουμε έκδηλα τη χαρά και τον ενθουσιασμό μας και να αρχίσουμε να χοροπηδάμε γύρω από το τραπέζι.

Κάποιοι αγαπούν τους κεφτέδες με κόκκινη σάλτσα, κατά την ιταλική παράδοση και κάποιοι τους προτιμούν στεγνούς για να απολαμβάνουν τα μυρωδικά του κεφτέ χωρίς τις παρεμβολές του πελτέ. Όσο εύκολη και να θεωρείται όμως, η παρασκευή του πιάτου, στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο εύκολη και καλό είναι να έχετε υπόψη σας μερικά μυστικά, πριν αποφασίσετε να δοκιμάσετε οι ίδιοι τις δυνάμεις σας στην κουζίνα.

Ο κιμάς

Για τις περισσότερες νοικοκυρές η ταυτότητα του κεφτέ εξαντλείται στον μοσχαρίσιο κιμά και δεν επιδέχεται πολλές παραλλαγές. Αυτό που δεν ξέρουν όμως, οι περισσότερες νοικοκυρές είναι πως ο συνδυασμός μοσχαρίσιου κιμά με χοιρινό οδηγεί σε ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα. Το μοσχαρίσιο κρέας δεν έχει τόσο έντονη γεύση, ενώ τα λίπη που περιέχει, αντί να του δίνουν σε  γεύση του αφαιρούν σε ένταση.

Η προσθήκη του χοιρινού κιμά συμβάλει στη νοστιμιά του πιάτου, ενώ μερικοί πάνε ένα βήμα παραπέρα, χρησιμοποιώντας και χοιρινό λουκάνικο στο μίγμα. Το λουκάνικο -όταν είναι σε σωστή αναλογία- μπορεί να δώσει μια εξαιρετική πικάντικη γεύση στον κεφτέ, αλλά αν υπερβεί τα επιτρεπόμενα όρια, θα υπερκεράσει όλες τις άλλες γεύσεις του.

Πώς να «δέσετε» τον κεφτέ;

Μεγαλύτερο όμως, πρόβλημα και από την επιλογή του κιμά, είναι να καταφέρετε να μείνουν «δεμένοι» οι κεφτέδες στο τηγάνι και να μην φτιάξετε πάλι… κιμά για μακαρόνια. Κάποιοι χρησιμοποιούν την εύκολη και εγγυημένη λύση, που είναι το αυγό στο μίγμα. Αυτή η λύση ωστόσο, καταλήγει συχνά σε αρκετά σφιχτούς και ελαφρώς στεγνούς κεφτέδες.
Μια καλή εναλλακτική με πιο «ελαφρύ» αποτέλεσμα, είναι η επιλογή μαζί με το αυγό να χρησιμοποιήσετε και τρίμματα ψωμιού ποτισμένα σε γάλα. Το ψωμί, είτε συνοδεύεται από αυγό είτε όχι, καταφέρνει να δέσει επαρκώς τον κιμά και αν πλάσετε τους κεφτέδες με αλευρωμένα χέρια, τότε θα έχετε ακόμα πιο «στέρεα» αποτελέσματα.

Προσθήκες

Οι κεφτέδες όπως όλα τα πιάτα, αποκτούν πολλές παραλλαγές και εκδοχές με το πέρασμα του χρόνου, ανάλογα τα κέφια του μάγειρα και την επιτυχία της εκάστοτε προσθήκης στο μίγμα.

Η συνηθέστερη προσθήκη, που δεν αλλάζει φυσικά την ταυτότητα του κεφτέ, αλλά του δίνει έναν πιο δυναμικό χαρακτήρα, είναι το σκόρδο. Για κάποιους ωστόσο, το μίγμα του κιμά περιέχει ήδη κρεμμύδι, οπότε ο συνδυασμός και των δυο υλικών σε ένα… μικρό κεφτεδάκι, είναι τις περισσότερες φορές «δυσάρεστα εκρηκτικός».

Μια καλή εναλλακτική, για να διανθίσετε λίγο τους κεφτέδες σας είναι να προσθέσετε λίγο μάραθο στο μίγμα, που και διαφορετική γεύση θα δώσει στο πιάτο και πιο τραγανή υφή, που πάντα εκτιμάται.

Τελείωσα την ανάγνωση, έστιψα καλά το ψωμί και ανακάτεψα στο μπώλ όλα τα υλικά :κιμά, τριμμένο κρεμμύδι, αυγό, αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, δυόσμο φρέσκο, τα σκέπασα και τα έβαλα στο ψυγείο να ξεκουραστούν .
΄Οσο ζύμωνα, θυμήθηκα κάτι σχετικό με την ετυμολογία της λέξης , δεν το φανταζόμουνα ότι ότι έχει χυθεί  τόσο πολύ μελάνι γι΄αυτό, κάποτε στο γραφείο, μετά από ένα συνέδριο στην Πόλη, είχαμε ασχοληθεί επί μία εβδομάδα να ψάχνουμε, πηγές, ετυμολογικές ρίζες, λεξικά, πορωθήκαμε με την ανάλυση του θέματος τόσο πολύ, που έχω συγκρατήσει στη μνήμη μου ότι "η λέξη είναι περσική και σημαίνει κόβω, λέξεις με παρόμοια ρίζα και έννοια χρησιμοποιούνε στο Πακιστάν, το Αφγανιστάν, την Τουρκία, την Αρμενία" πολλοί ισχυρίζονται ότι εμείς "δανειστήκαμε" τη λέξη , από τους Τούρκους, όμως πρόσφατα διάβασα ότι σε ένα συνέδριο, ένας Έλληνας δημοσιογράφος ανέφερε αυτό ακριβώς σε έναν Τούρκο συνάδελφό του και εκείνος έσπευσε να τον διορθώσει : " Τη λέξη κιοφτέ συνάδελφε, τη δανειστήκαμε από τους Βυζαντινούς..."οφτόν, κοπτόν" (κρέας), οι Τούρκοι όταν ήρθανε στην περιοχή ήτανε νομάδες, δεν είχανε κουζίνα......"

Πάντως όποια και να είναι η προέλευση της λέξης, οι κεφτέδες σε όλες τους τις εκδοχές είναι καταπληκτικοί !!! Ντοματοκεφτέδες, ρεβυθοκεφτέδες, μελιτζανοκεφτέδες, κολοκυθοκεφτέδες, ταραμοκεφτέδες, γαυροκεφτέδες, χταποδοκεφτέδες, χορτοκεφτέδες....!!!

Και μιάς και σας άνοιξα την όρεξη,  και κεφτέδες δεν μπορώ να σας προσφέρω, για ρίξτε μιά ματιά στην ιστορία που έγραψα προ καιρού, συμμετέχοντας στο παιχνίδι των λέξεων της Φλώρας στο texnistories.blogspot.gr, μέχρις ότου εγώ  να πλάσω, να αλευρώσω,. να τηγανίσω τους κεφτέδες και τις πολυπόθητες πατατούλες, να φτιάξω και μία ανάμεικτη σαλάτα, ώστε  στο μεσημεριανό γεύμα να  έχω επιτέλους εκπληρώσει τις γαστριμαργικές επιθυμίες του Μ.
ο οποίος σίγουρα, θα βρεί κάτι να πεί που θα με δαιμονίσει : "πολύ μεγάλους τους έκανες, η μάνα μου τους έκανε μικρότερους"..."ωραίοι είναι αλλά....τσιγκουνεύτηκες , χρειαζόντουσαν περισσότερο αλάτι και πιπέρι...", ...."η γιαγιά μου έβαζε απαραιτήτως και σκορδάκι....", "ο παππούς τους προτιμούσε με μαϊντανό και κοκκινοπίπερο"...... 


  1. Ο Φωταγωγός
    H πιο ζωηρή ανάμνησή μας  από το διαμέρισμα που ζήσαμε τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, είναι εκείνος ο μεγάλος φωταγωγός, σαν χωνί φωνόγραφου ,  που δυνάμωνε τους καθημερινούς θορύβους, τις κουβέντες και τις μυρωδιές  , τις στροβίλιζε και τις έστελνε  σχεδόν ατόφιες στα αυτιά και τη μύτη όλων των ενοίκων.
    Από τον πρώτο όροφο, που ζούσανε δυό φοιτήτριες, μας έρχονταν τα ακούσματα των μπήτλς και των ρόλλινγκ στόουνς, από τον δεύτερο , ανέβαινε καθημερινά η ευωδιά του θυμιάματος, από το λιβανιστήρι της κυρά Μοσχούλας , από τον τρίτο, η στεντόρεια φωνή της κυρά Καλλιρρόης : «Θεόδωρεεεεεεεεεε, πάλι γεμάτο ξανθές τρίχες το σακκάκι σουυυυυυυ!!!!»
    Από τον τέταρτο  αναδύονταν  οι θεσπέσιες μυρωδιές της κουζίνας της Κατίνας και της Ευθυμίας, δύο αδελφών που δεν μοιάζανε καθόλου ούτε στην όψη, ούτε στο χαρακτήρα, μας χάριζαν όμως   αθέλητα όλες τις λεπτομέρειες  της καθημερινότητάς τους.
    - Κατίνα πήγαινε να σκουπιστείς, πάλι πασαλείφτηκες με το κραγιόν,  τι το θέλεις το ρημάδι…βάλε και  στρωτά  παπούτσια, μην γκρεμοτσακιστείς  κι έχουμε άλλα…..Όλα τα ΄χει η Μαριωρή , ο φερετζές της λείπει…
    - Πάψε τη γκρίνια βρε  αρτσούμπαλη, που γυρνάς όλη μέρα με τις παντόφλες,  τη ρόμπα και την ποδιά της κουζίνας ….!!!
    Η Κατίνα κοντούλα και αφρατούλα, παρά την ηλικία της, όταν έβγαινε,  φορούσε απαραιτήτως κραγιόν και ήτανε πάντοτε περιποιημένη, η  Ευθυμία πάλι, ψηλή και άχαρη, δεν νοιαζότανε  για καλλωπισμούς, ήτανε αεικίνητη, φωνακλού και χωρατατζού   και οι δύο όμως ήτανε αξεπέραστες μαγείρισσες και από την κουζίνα τους ξεχυνόντουσαν οι πιο απίστευτες μυρωδιές :   κουνέλι στιφάδο, αγγινάρες με αρνάκι αυγολέμονο,  σουπιές κρασάτες, κροκέττες μπακαλιάρου και σκορδαλιά, γαύρος τηγανητός , σουτζουκάκια, χοιρινό με σέλινο, καλαμαράκια γεμιστά,  ρεβύθια στο φούρνο με δενδρολίβανο, λαχανοντολμάδες, μουσακάδες, παστίτσια ,…..
    Μαγειρεύανε μαζί κοντράροντας διαρκώς η μία την άλλη:  «΄Ελα σώνει…πολύ αλάτι έβαλες, λύσσα θα γίνουν οι σουπιές» , «Καλά δεν βλέπεις τι ψωνίζεις, το σέλινο είναι για πέταμα….» « Βιάσου χριστιανή μου, ρίξε μου λίγο ζουμί, θα κόψει το αυγολέμονο» «Βάλε κι άλλο κρεμμύδι, ο κεφτές για να γλυκάνει θέλει μπόλικο κρεμμύδι και μυρωδικά» « Αμάν βρε Κατίνα, έλα στο τηγάνι , να πιάσω εγώ το γουδί που έχω πιο πολλή δύναμη»…. «Ευθυμία άσε θα καθαρίσω εγώ τις αγκινάρες, εσύ δεν έχεις υπομονή , είσαι και τσαπατσούλα…»  «Τσαπατσούλα είναι η νύφη σου , η  ανοικοκύρευτη» «Τις είδαμε και τις δικές σου τις προκομμένες, ασιδέρωτα βάζουνε τ΄ασπρόρουχα στα συρτάρια» « Κλείσε το καπάκι και σταμάτα τις δοκιμές, έσωσες όλο το ζουμί από το φρικασέ….» «Ευθυμίααααααααα!!!  Τελείωσε ο καφές» «Κατίνααααα!!! Πήρε φωτιά το Κορδελιόοοοο, που έχεις το νού σου…. το μαλεμπί κάηκε ……»    
     Χαιρόντουσαν να μαγειρεύουνε και να προσφέρουνε  τα θεσπέσια  εδέσματά τους,   στις οικογένειες των παιδιών τους, που καθημερινά παραλαμβάνανε  ταψιά και  κατσαρόλες γεμάτες  σπιτικό φαγητό  δίνοντας ταυτόχρονα τις σχετικές παραγγελίες για την επομένη :«Κανένα γεμιστό έχουμε καιρό να φάμε»…  « ο μικρός τις προάλλες γύρεψε κρεατόσουπα» , «κόκκορα κρασάτο με χοντρό μακαρόνι, καιρό έχετε να φτιάξετε»… αλλά κι εμείς είχαμε τα τυχερά μας, κάθε τόσο μας ανεβάζανε  ένα γεμάτο πιάτο «για τη μυρωδιά» όπως λέγανε, γεμάτο τυροπιτάκια,  πιροσκύ, τηγανίτες με μέλι και κανέλλα ,  μπουγάτσα…..
    Από το φωταγωγό  ενημερωνόμασταν αναγκαστικά, γιά  όλα τα δρώμενα και υπομέναμε το μαρτύριο των γαργαλιστικών οσμών που γινότανε πραγματικά αβάσταχτο , όταν η μάνα μας επέμενε να φάμε σπανακόρυζο ή φακές, ενώ από κάτω ερχότανε η θεία μοσκοβολιά των κεφτέδων που τσιτσιρίζανε στο τηγάνι… 












کته
προέρχεται από τα περσικά όπου η λέξη kufteχει πειστική ετυμολόγηση εσωτερική στην περσική γλώσσα (δηλαδή, εξηγείτα χωρίς ανάγκη δανεισμού από άλλη γλώσσα).Στα πέρσικα το ρήμα کوفتن kuftan σημαίνει «κοπανάω» ή «αλέθω». Κρέας δηλαδή κοπανιστό ή αλεσμένο. Αν δούμε γεωγραφικά την εξάπλωση των ομόριζων λέξεων, βλέπουμε ότι φαγητά που περιλαμβάνουν «κρεατοσφαιρίδια» και που ονομάζονται «κάπως» σαν τους κεφτέδες υπάρχουν από τις βαλκανικές χώρες μέχρι πέρα από την Ινδία: ćufta στα σέρβικα και κροάτικα, kyufta στα αρμένικα, kufta στο Μπαγκλαντές, kοfta στο Πακιστάν.
Αυτό που λιγότερο συζητιέται, είναι το ίδιο το όνομα του κεφτέ,η προέλευσή του. Η τουρκική λέξη köfte προέρχεται από τα περσικά όπου η λέξη kufteh έχει πειστική ετυμολόγηση εσωτερική στην περσική γλώσσα (δηλαδή, εξηγείται ικανοποιητικά χωρίς ανάγκη δανεισμού από άλλη γλώσσα).Στα πέρσικα το ρήμα کوفتن kuftan σημαίνει «κοπανάω» ή «αλέθω». Κρέας δηλαδή κοπανιστό ή αλεσμένο. Αν δούμε γεωγραφικά την εξάπλωση των ομόριζων λέξεων, βλέπουμε ότι φαγητά που περιλαμβάνουν «κρεατοσφαιρίδια» και που ονομάζονται «κάπως» σαν τους κεφτέδες υπάρχουν από τις βαλκανικές χώρες μέχρι πέρα από την Ινδία: ćufta στα σέρβικα και κροάτικα, kyufta στα αρμένικα, kufta στο Μπαγκλαντές, kοfta στο Πακιστάν.  λιγότερο συζητιέται, είναι το ίδιο το όνομα του κεφτέ,η προέλευσή του. Η τουρκική λέξη köfte προέρχεται από τα περσικά όπου η λέξη kufteh έχει πειστική ετυμολόγηση εσωτερική στην περσική γλώσσα (δηλαδή, εξηγείται ικανοποιητικά χωρίς ανάγκη δανεισμού από άλλη γλώσσα).Στα πέρσικα το ρήμα کوفتن kuftan σημαίνει «κοπανάω» ή «αλέθω». Κρέας δηλαδή κοπανιστό ή αλεσμένο. Αν δούμε γεωγραφικά την εξάπλωση των ομόριζων λέξεων, βλέπουμε ότι φαγητά που περιλαμβάνουν «κρεατοσφαιρίδια» και που ονομάζονται «κάπως» σαν τους κεφτέδες υπάρχουν από τις βαλκανικές χώρες μέχρι πέρα από την Ινδία: ćufta στα σέρβικα και κροάτικα, kyufta στα αρμένικα, kufta στο Μπαγκλαντές, kοfta στο Πακιστάν. που λιγότερο συζητιέται, είναι το ίδιο το όνομα του κεφτέ,η προέλευσή του. Η του λέξη köfte προέρχεται από τα περσικά όπου η λέξη kufteh έχει πειστική ετυμολόγηση εσωτερι


39 σχόλια:

  1. Και φταις και δε φταις Κλαύδια! Αμάν τα κεφτεδάκια σου! ΑΧ η θεια μου που είχε και καταβολές από την Ξάνθη και τα μίλαγε τα τούρκικα φαρσί τα έλεγε χαριτολογώντας κιουφτέδες.
    Μοσχοβόλισε ο τόπος! Να μέχρι εδώ μου ήρθε η ριγανίτσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄αυτή τη μοσχοβολιά, σ΄αυτή τη νοστιμιά των κεφτέδων .....ποιος μπορεί να αντισταθεί Χριστίνα μου;;;; Να είμαστε καλά να τους φτιάχνουμε και να τους απολαμβάνουμε !!!

      Διαγραφή
  2. Αμάν βρε Κλαύδια..... μας λίγωσες με τόσες μυρωδιές που άφησες να φύγουν από τον φωταγωγό!!!!!! Όσο για τους κεφτέδες και τις πατατούλες τις τηγανητές για τον κ. Μ. τι να πω.... απλά πως και σε αυτό ταιριάζουμε!!!!! Πολλά φιλιά και ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι μυρωδιές των φωταγωγών με κυνηγάνε από την παιδική ηλικία.....σήμερα πάντως με τους κεφτέδες που τηγάνισα, θα λίγωσα τους συγκατοίκους με τις μυρωδιές που αναδύθηκαν από την κουζίνα μου και στροβιλιστήκανε στο φωταγωγό..... καλό Σ/Κ φιλιάαααα

      Διαγραφή
  3. Με πήραν οι μυρωδιές απ' το φωταγωγό κι έφτασα στα μέρη σου.
    Α ρε Κλαυδία!... τι μας κάνεις βραδιάτικα;
    Απόλαυσα τις ιστορικές σου αναφορές σχετικά με την προέλευση της λέξης, που προσωπικά νόμιζα πως ήταν τούρκικη.
    Απόλαυσα για άλλη μια φορά τον υπέροχο Φωταγωγό σου και τις μικρές ανθρώπινες ιστορίες που φιλοξενεί.
    Απόλαυσα τις φωτογραφίες σου και παραλίγο να δαγκώσω την οθόνη...
    Το αποφάσισα. Αύριο θα κάνω κεφτέδες!
    Φιλιά πολλά χρυσοχέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κανελλάκι μου το αφιέρωμα στον κεφτέ μου προέκυψε, λόγω .......Μ, οπότε ενέδωσα και με αυτή την ευκαιρία , πέραν της τέρψης όσφρησης και γεύσης, είπα να εμβαθύνω και στα ετυμολογικά-ιστορικά για να μην γίνει η ανάρτησή μου, αμιγώς γαστριμαργική......άρπαξα και την ευκαιρία να ξαναπαρουσιάσω το Φωταγωγό μου.....οπότε σας ξελίγωσα ολοκληρωτικά με τις μυρωδιές και τις νοστιμιές.....Καλοφάγωτοι οι κεφτέδες !!! Φιλιά πολλάααααααα

      Διαγραφή
  4. " Μα την Παναγιά την Μπαλουκλιώτισσα" που θα έλεγε και η Λωξάντρα, μας άνοιξες την όρεξη βρε Κλαυδία βραδιάτικα και δεν μου βρίσκεται κιμάς πρόχειρος ......
    Πάντως κι εγώ για τον κεφτέ ξέρω την Βυζαντινή εκδοχή του οφτού κρέατος, γιατί κράταγαν 2 μαχαίρια, 1 σε κάθε χέρι και με αντίθετη φορά, ψιλόκοβαν το κρέας με γρήγορες κινήσεις, κάτι που γίνεται ακόμη σε μερικά μέρη και συγκεκριμένα ακόμη και σήμερα ξέρω καλά ότι γίνεται στη Ρόδο !!
    Πάντως επανέρχομαι τύφλα να έχουν οι περιγραφές της Λωξάντρας !!!!!!!
    Σε φιλώ, καλό βράδυ !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ράνια μου πολύ με συγκινείς με την αναφορά στη Λωξάντρα, πόσο την έχω αγαπήσει, πόσο έχω λατρέψει το γράψιμο της Ιορδανίδου......όσο για το κόψιμο του κρέατος με τα δύο μαχαίρια
      γινότανε παντού στην Ελλάδα πριν τις μηχανές κοπής (κιμά) γιατί πίτες με κιμά και κεφτέδες έτρωγαν από πολύ παλιά στον τόπο μας....,στα ηπειρωτικά, στα νησιά, στην Ιωνία, στον Πόντο........Λατρεμένοι οι κεφτέδες παντού !!! Σε φιλώωωωω!!!!

      Διαγραφή
  5. Δώδεκα παρα τέταρτο το βράδυ που διαβάζω την αναρτηση σου πού να βρω ξεπαγωμένο κιμά και να φτιάξω κεφτεδάκια ???????? Η ιστορία σου απολαυστικά ΥΠΕΡΟΧΗ !!!! Σιναγωνίζεται στις περιγραφές τη Λωξάντρα της Μ. Ιορδανίδου !!!!!
    Πολλά φιλιά , Κλαυδία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκη μου με τιμά πολύ η σύγκριση με τη Λωξάντρα, πάντως όσο μεγαλώνω της μοιάζω όλο και περισσότερο...... κι ας μην είμαι Πολίτισσα, λατρεύω τις μυρωδιές, τις γεύσεις, τα ταψιά, τις κατσαρόλες, τις παραδοσιακές συνταγές, τα παλιά κεντήματα....(ξέρεις εσύ).....γι΄αυτό και η ιστορία μου είναι τόσο περιγραφική και "μυρωδάτη".....φόρος τιμής στις μαμαδίστικες κουζίνες!!!
      Σε φιλώ !!!

      Διαγραφή
  6. Λατρεμένο φαγητό, τα κεφτεδάκια με πατάτες τηγανιτές!!! Το πρώτο φαγητό που ο γιος μου, μου έκανε παραγγελιά να του μαγειρέψω, "ντεντεφτάκια με πατούλες, μαμά" !!! Κλαυδία μου, του έκανες καταπληκτικό αφιέρωμα του κιοφτέ, όπως του αρμόζει :))) Απόλαυσα τα πάντα, από τις πληροφορίες ως τον υπέροχο-νοσταλγικό, φωταγωγό σου!!! Σε φιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειρήνη μου φτιάχνε στο Μάριο ντεντεφτάκια με πατατούλες, να απολαμβάνει Μαμαδίστικο φαγάκι, μια εμπειρία ζωής.....τελικά συνειδητοποιώ ότι οι γευστικές μνήμες της παιδικής μας ηλικίας είναι τόσο έντονες και "ζωντανές" που μας ακολουθούνε επίμονα και στην ενήλικη ζωή.....Φιλιά πολλά και φτιάχνε κεφτεδάκια !!!

      Διαγραφή
  7. Δεν το πιστεύω!!!!!!!!!!!!! Κλαυδία μου, χθές ο Ν. ήθελε μπιφτέκια στον φούρνο, αλλά εγώ του έκανα την έκπληξη και τηγάνισα κεφτέδες (είχα να φτιάξω πάνω από έναν χρόνο!!!). Αντίθετα, τις πατατούλες τις έψησα στον φούρνο ψιλοκομμένες στην λαδόκολλα και έγιναν υπέροχες.
    Θαύμασα για άλλη μιά φορά το ταλέντο σου στην διήγηση. Σκέτη απόλαυση!!!! Νά'σαι καλά!!!!
    Και φυσικά, οι Τούρκοι ήταν νομάδες, όπως είπε ο άνθρωπος, Τις συνταγές των βυζαντινών έμαθαν και με τα χρόνια αυτές παρουσιάστηκαν σαν δικές τους.
    Φιλιά και καλή Κυριακή!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Marie-Anne μου τι έκπληξη !!! Κι εγώ είχα ένα χρόνο περίπου να τηγανίσω κεφτέδες.....ενέδωσα μετά από πολλές παρακλήσεις (πλάγιες και ευθείες)....οπότε μου προέκυψε και το σχετικό αφιέρωμα συνδυασμένο με το Φωταγωγό μου.....και τα ετυμολογικά-ιστορικά στοιχεία του κεφτέ !!!.Χαίρομαι που τα απόλαυσες..... Σε φιλώ, καλή Κυριακή !!!

      Διαγραφή
  8. Μπορώ να σκάσω τρώγοντας κεφτέδες!!!!!
    Υπέροχο το αφιέρωμα σου πραγματικά, κατάφερες να μου τρέχουν τα σάλια και μου φαίνεται σπεύδω να διορθώσω το μενού της ημέρας αντί κοκκινιστού ,κεφτεδάκια! μιαμ!!!
    Να σου πω και ένα ακόμα μυστικό; Εκτός από τον κιμά που πρέπει πάντα να είναι μισός χοιρινός και μισός μοσχαρίσιος (ότι πιο νόστιμο) και το αυγό που δένει το κρέας, ρίξε και λίγο (λίγο όμως ε;) ξύδι. Αυτό τους κρατάει ζουμερούς τους κεφτέδες και δεν μυρίζουν μετά τα χέρια από τον κιμά, αλλά και ο ίδιος ο κεφτές έχει άλλο άρωμα. Η μαμά μου- και κατ΄επέκταση εγώ όταν μαγειρεύω- βάζει μαίντανό και όχι δυόσμο γιατί δεν αντέχουν όλοι την έντονη μυρωδιά του.
    Καλή Κυριακή σου εύχομαι Κλαυδία μου και είμαι σίγουρη ότι απόλαυσες το ίδιο τους κεφτέδες όσο ο Μ. που επιτέλους του έκανες το χατήρι :-))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nίκη μου έχεις απόλυτο δίκιο για το ξυδάκι, η παρουσία του στο μείγμα είναι καθοριστική, θα το θυμάμαι πάντως και την επόμενη φορά σίγουρα θα προστεθεί, κιμά χρησιμοποιώ μόνο μοσχαρίσιο (για πιο λάϊτ εκδοχή τρομάρα μου) αλλά και γιατί έτσι τους έφτιαχνε η γιαγιά μου που είχε διδακτορικό στους κεφτέδες !!!Ο δυόσμος τώρα μας αρέσει και όταν βρίσκω φρέσκο , τον προτιμώ ιδιαίτερα όταν κάνω κολοκυθοκεφτέδες και ρεβυθοκεφτέδες αλλά βάζω και ρίγανη και μαϊντανό (πληθωρική σε όλα μου !!! )Ο Μ. περιττό να σου πώ πως έφαγε τόσους πολλούς, που βαρυστομάχιασε και αντί να το παραδεχτεί, με κατηγόρησε ότι δήθεν έβαλα πολύ κρεμμύδι και σκόρδο....κι εγώ δεν πήγα πίσω, πολλούς έφαγα επίσης η κοιλιόδουλη, αλλά έχω βλέπεις πιο ανθεκτικό στομάχι .....

      Διαγραφή
  9. Ο κιμάς γενικά είναι από τα αγαπημένα μου φαγητά όπως και να είναι φτιαγμένος. Ευχαριστούμε για τη συνταγή και όλα τα υπόλοιπα ενδιαφέροντα! Έχεις δίκιο ότι όταν μαγειρεύεις δεν απολαμβάνεις μετά εξ'ίσου το φαγητό, το έχω πάθε και εγώ αυτό. Και τώρα πάω να φάω, αφού δεν έχω φάει ακόμα μεσημεριανό, χαχαχα!

    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο, τώρα που σου απαντώ μάλλον καλή χώνεψη θα πρέπει να σου ευχηθώ, πάντως είναι γεγονός ότι διαφορετικά απολαμβάνεις το φαγητό όταν το έχει μαγειρέψει ή τηγανίσει άλλος και διαφορετικά όταν είσαι πάνω από το τηγάνι και "ποτίζεσαι" από τις μυρωδιές....ο κιμάς τώρα κοπτόν/οφτόν στα ελληνοβυζαντινά, είναι πρώτη ύλη για χιλιάδες νοστιμιές, ποιος μπορεί να το αρνηθεί;;;;

      Διαγραφή
  10. Κοίτα να δεις πόσα έμαθα για τους κιοφτέδες!!!
    Να'σαι καλά Κλαυδία μου ..με κέρασες νοστιμιές σήμερα :))))

    Άντε να επιστρέψει η Φλώρα μας..πολύ εξαφανίστηκε και χάσαμε τα κίνητρα μας για ιστορίες!
    Φιλιάαα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου όσο εσύ καλλιτεχνίζεις και μεγαλουργείς στο ντεκουπάζ,( παρεμπιπτόντως οι μπλούζες σου μοναδικές!!!) εγώ η κοιλιόδουλη υπέκυψα στις πιέσεις του Μ. και με τη δικαιολογία αυτή ,εντρύφησα στην ετυμολογία και το ιστορικό παρελθόν των κεφτέδων, τους οποίους απόλαυσα βεβαίως βεβαίως , άνευ ενοχών ομολογώ....
      Η Φλώρα αναμένεται εντός της εβδομάδος και ας αρχίσουμε να ξύνουμε τα μολύβια μας.....και μη νομίσεις, γι΄αυτό έφαγα τόσους κεφτέδες, για να πάρω δυνάμεις... Σε φιλώ

      Διαγραφή
  11. Και εγώ τους λατρεύω τους κεφτέδες
    Φιλάκια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κανείς που να μη λατρεύει τους κεφτέδες....!!! Υπέροχοι, μυρωδάτοι, νόστιμοι !!! Φιλιάααα

      Διαγραφή
  12. Και ποιος δεν λατρεύει τα κεφτεδάκια Κλαυδια. Μικρά ή μεγάλα με σάλτσα ή σκέτα, πάντα ευπρόσδεκτα. Φωταγωγό μπορεί να μην έχουμε μιας και μένουμε σε μονοκατοικία, αλλά οι μυρουδιές από τις κουζίνες των γύρω σπιτιών ακόμα και σήμερα μου γαργαλάνε τη μύτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λατρεμένο φαγητό μικρών και μεγάλων τα κεφτεδάκια, ποιος μπορεί να αντισταθεί;;;; Πειρασμός και οι μυρωδιές από τις κουζίνες των γειτόνων.....μεγάλος πειρασμός, και άντε μετά να ελέγξει κανείς το βάρος του.....το μέν πνεύμα πρόθυμον, η δε μοσχοβολιά και λιγούρα.... άσταααααα κάνουνε ζημιές !!!!

      Διαγραφή
  13. Το μεσημερι έφαγα κεφτεδακια, αμαν αμαν!
    Καλη μας εβδομάδα
    Φιλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aμάν αμάν τα μυρωδάτα φρεσκοτηγανισμένα κεφτεδάκια !!!Θεϊκή νοστιμιά !!! Καλή εβδομάδα !!!

      Διαγραφή
  14. Το απόγευμα που διάβασα την ανάρτηση σου, δε πεινούσα τη διάβασα απερίσπαστη!!!!!!
    Τώρα όμως που ήρθα για να γράψω το σχόλιο μου και πεινάω τι να κάνω;
    Ακούω και τη φωνούλα σου να τα διηγιέται όλα τόσο ωράια και μου ανοίγει περισσότερο η όρεξη!
    Με βλέπω αύριο πρωι πρωι να ζυμώνω κεφτεδάκια !!!
    Να είσαι καλά Κλαυδία μου!!!!!
    Φιλάκια πολλά!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου, είναι πειρασμός οι μοσχοβολιές της κουζίνας......φτιάξε τα κεφτεδάκια και απολαύστε τα με την οικογένεια και προετοιμάσου.......μόλις μέγαλώσει λίγο ακόμη η εγγονούλα σου, θα σου τα ζητάει και θα τα φτιάχνεις με περισσή χαρά......θυμάμαι όταν πηγαίναμε στη γιαγιά, μας υποδεχότανε η εξαίσια μυρωδιά των φρεσκοτηγανισμένων κεφτέδων στο βαρύ μαντεμένιο μαύρο τηγάνι....πάνω στο πετρογκάζ,.δεν ξεχνώ το τσιτσίρισμά τους μέσα στο λάδι στο μικρό ταπεινό κουζινάκι της γιαγιάς, κι εκείνη ζωσμένη με την καρώ ποδιά ,να μας υποδέχεται χαμογελαστή....Σε φιλώωωωω

      Διαγραφή
  15. Κλαυδία μου ότι και αν γράψεις είναι τόσο παραστατικό και ζουμερό!!!!Οταν είμαστε με τους γονείς μου στο εξωτερικό η μητέρα μου έφτιαχνε κεφτέδες άγνωστο φαγητό για εκείνη τη χώρα , μοσχοβολούσε η γειτονιά !!!! Από την μαμά και εμένα αργότερα πολλοί γεύτηκαν αλλά και έμαθαν να τους φτιάχνουν!!!!
    Φιλάκια πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικολίτσα μου ,από ανόρεχτο και κακόφαγο παιδί, ( την έχω ταλαιπωρήσει πολύ τη μαμά μου με το φαγητό), μεταλλάχθηκα σε μία κοιλιόδουλη ενήλικη που τρελαίνεται για μυρωδιές και γεύσεις...ενδίδοντας ανερυθρίαστα σε πάσης φύσεως γαστριμαργικούς πειρασμούς....
      Είναι σπουδαίο κομμάτι της κουλτούρας κάθε λαού η κουζίνα του, και η μαμά σου, πολύ φυσικά, έγινε φορέας αυτής της κουλτούρας στην ξένη χώρα......πάντως οι ξένοι που δοκιμάζουνε την κουζίνα μας,πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων, εκστασιάζονται......και τα μοσχοβολιστά κεφτεδάκια μας, είναι σίγουρα πολύ αντιπροσωπευτικό δείγμα....!!!!
      Σε φιλώ

      Διαγραφή
  16. Ωρε μάνα μου τι μας κάνεις πρωί πρωί μας λίγωσες με τις μυρωδιές από τους κεφτέδες σου που μας ήρθαν από τον φωταγωγό σου!
    Από όπους και να προέρχεται η λέξη ( που σίγουρα δεν είναι Τούρκική) είναι πολύ νόστιμοι και δεν λεω όχι ποτέ σε ένα πιάτο μαζί με μια δροσερή μπυρίτσα και μια σαλατούλα.
    Να σαι καλά Κλαυδία μου και πάντα να μας μαγειρεύεις ωραία πράγματα.
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΄Ελενα μου, οι μυρωδιές από το φωταγωγό είναι πειρασμός.......αλλά η μοσχοβολιά των κεφτέδων είναι.....αμαρτία !!! Εύχομαι να είμαστε καλά και να τους απολαμβάνουμε με τους αγαπημένους μας, με μία σαλάτα και μία δροσερή μπυρίτσα , το τραπέζι μας είναι γεμάτο και το φαγητό μας "βασιλικό " !!! Σε φιλώ

      Διαγραφή
  17. Ζήμωσες επλασες αλευρωσες τιγανισες κιοφτέδες... Κλαυδία μου και όχι μονο μας ανοιξες και τηνορεξη με τόσες μυρωδιες απο το φωταγωγό σου και εκτός των άλλων μας μόρφωσες κιόλας γυρω απο το θεμα κιοφτε... αχ!! να είχαμε τωρα ενα ετοιμο φρεσκο μοσχομυριστό για μεζέ..!! μα μια μπυρίτσα.. να πιούμε στην υγειά σας.. βρε Φιλεναδα.. να έχεις μια όμορφη εβδομαδα γεματι :) :): :) φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου, η αλήθεια είναι ότι τρελαίνομαι για κεφτέδες, όμως.....προσπαθώ να αποφεύγω τα τηγανητά (τα άτιμα, είναι τόσο νόστιμα.....) και καταφεύγω σε ποιό "υγιεινές" συνταγές, όπως τα μπιφτέκια.....τώρα , μετά τόσες παρακλήσεις θέλησα να ικανοποιήσω το αίτημα του συζύγου, οπότε έβαλα το παροπλισμένο τηγάνι στη φωτιά και τηγάνισα τα πολυπόθητα κεφτεδάκια, στέλνοντας από το φωταγωγό τη μοσκοβολιά τους σε όλους τους ενοίκους της πολυκατοικίας......Καλή εβδομάδα, φιλιάααα

      Διαγραφή
  18. Μαρία σ΄ευχαριστώ για την επίσκεψη και το όμορφο σχόλιο, σε επισκέφθηκα και εγώ και θαύμασα τις ονειρεμένες οι φωτογραφίες σου !!! Εικόνες που έχουν αιχμαλωτίσει την απόλυτη ομορφιά της φύσης και το μεγαλείο της δημιουργίας !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μου έσπασες τη μύτη και μου άνοιξες την όρεξη με τους κεφτέδες σου!
    Και δεν είναι πως δεν τους τιμάω συχνά σκέτους, ή κοκκινιστούς!!
    Είναι που η μυρωδιά των δικών σου έτσι όπως ξεχύθηκε από τον "φωταγωγό", μου πήρε κυριολεκτικά τα μυαλά!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mαρία μου, πολύ με συγκίνησες με το σχόλιό σου και χάρηκα πραγματικά που τα κεφτεδάκια και οι μυρωδιές του φωταγωγού, ανασύρανε μνήμες και μας γλυκάνανε την καρδιά....
      Σε φιλώ

      Διαγραφή
  20. Κλαυδία μου νομίζω πως οι κεφτέδες είναι το πιο ωραίο φαγητό γιατι το πλάθεις με τα χέρια το ζυμώνεις και περνει την αγάπη και την ενέργεια που του δίνεις.Είναι το αγαπημένο μου φαγητό.
    Οι κυρίες που τόσο ωραία , περιγράφεις πρέπει να εκαναν υπέροχα φαγητά !!!! Καλά μαγειρέματα να είσαι καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεταξία καλημέρα, αγαπημένο φαγητό οι κεφτέδες, ποιός μπορεί ν΄αντισταθεί στη μοσχοβολιά τους και την υπέροχη γεύση τους;;;; Σίγουρα είναι από τα πιο ωραία φαγητά γιατί όπως πολύ όμορφα λές:: "το πλάθεις με τα χέρια, το ζυμώνεις με αγάπη και του δίνεις θετική ενέργεια"....Καλά μαγειρέματα γιατί το φαγητό πέρα από ανάγκη είναι μία τεράστια απόλαυση !!! Φιλιάααα

      Διαγραφή